نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• صالح یمرلی ¹
• فیروز منصوری ²

¹ دانشکده علوم انسانی، دانشگاه گنبد کاووس، گرگان، ایران

² دانشگاه جامعة المصطفی العالمیة، واحد گرگان، ایران

چکیده

قانون‎گذار ایران حضانت کودک را تا سن هفت سال حق و تکلیف مادر دانسته و قانون‎گذار مصر تا سن پانزده سال، حق مادر دانسته و پس از آن اولویت با پدر است. لیکن در صورت حدوث اختلاف بعد از این سنین، حضانت طفل با رعایت مصلحت کودک به تشخیص دادگاه است. مصلحت کودک مفهوم نسبی داشته و به‌معنای رعایت غبطۀ صغیر و تصمیمی مبتنی بر جلب منافع مادی و معنوی برای اوست. فقهای اسلامی و قانون‎گذار ایران و مصر، هیچ معیار صریحی برای تشخیص مصلحت کودک و تصمیم‌گیری دادرس در مورد ابقای کودک نزد مادر یا سپردن او به پدر یا دیگری، مقرر نکرده‌اند. نظر به مسکوت ماندن معیار حاکم بر مصلحت کودک تحت حضانت و ضرورت تعیین آن در پرونده‎های قضایی، نوشتار پیش رو، با روش توصیفی –تحلیلی و با هدف تبیین دیدگاه‌های مطروحه، معیار حاکم را تبیین نموده است. دادرس می‎بایست در هنگام تصمیم‎گیری در این خصوص، به معیارهای روحی و روانی و صحی توجه داشته باشد و در صورت تعارض، معیار روحی را بر معیار صحی برگزیند. در صورت یکسان بودن توانایی والدین در این دو معیار، از معیار انتخاب‎کودک به‌عنوان معیار تکمیلی جهت ترجیح یکی از والدین بر دیگری استفاده کند.

کلیدواژه‌ها

• مصلحت
• کودک
• حضانت
• حقوق ایران
• حقوق مصر
• فقه اسلامی

20.1001.1.24764353.1400.8.16.7.1

موضوعات

• مطالعات تطبیقی در فقه تربیتی

عنوان مقاله [English]

Analysis of the Criteria Governing the Interests of the Child in Custody in the Law of Iran, Egypt and the Jurisprudence of Islamic Denominations

نویسندگان [English]

• saleh yamrali ¹
• Firoz Mansoori ²

¹ Humanities, Gonbad Kavous University, Gorgan, Iran

² Al-Mostafa International University, Gorgan Branch, Iran

چکیده [English]

The Iranian legislature considers custody of a child up to the age of seven as the right and duty of the mother, and the Egyptian legislature considers custody of a child up to the age of fifteen as the right of the mother, after which priority is given to the father. However, in the event of a dispute after these ages, the custody of the child is at the discretion of the court which will make a decision in the best interests of the child. A child's best interest has a relative meaning. It means the observance of the child's desires and wishes and a decision based on gaining material and spiritual benefits for him. Muslim jurists and the legislators of Iran and Egypt have not set any explicit criteria for determining the best interests of the child and for the judge to decide whether to keep the child with the mother or to hand him over to the father or another person. Due to the fact that the criterion governing the interests of the custodial child remains silent and because of the necessity of determining it in court cases, the present article has explained the governing criterion by descriptive-analytical method with the aim of explaining the proposed views. The judge should pay attention to the psychological, mental and health conditions of the child when making a decision in this regard.  In case of a conflict, he should give precedence to the mental criterion over the health criterion. If the parents' ability is equal in terms of fulfilling these two criteria, the judge should let the child to choose between either of his/her parents.

کلیدواژه‌ها [English]

• expediency
• child
• custody
• Iranian law
• Egyptian law
• Islamic jurisprudence

This article is distributed under the terms of the Creative Commons Attribution 4.0 http://creativecommons.org/licenses/by/4.0