نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• یاسر تک فلاح ¹
• سعید کرمی ²

¹ گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده الهیات، دانشگاه علامه طباطبایی(ره)، تهران، ایران

² دانشجوی دکترای رشته مدرسی معارف اسلامی، گرایش انقلاب اسلامی، دانشگاه علامه طباطبایی(ره)، تهران، ایران

چکیده

مسجد به عنوان مهم ترین پایگاه دینی مسلمانان، مکانی ارزشمند برای رشد معنوی تمامی اقشار جامعه محسوب می‌شود. با این وجود تعداد قابل توجهی از فقها، به استناد روایات، به کراهت حضور کودکان در مسجد فتوا داده‌اند؛ ولی در مقابل، برخی دیگر از فقها این کراهت را برای کودکانی با شرایطی خاص دانسته‌اند. برخی نیز قائل به استحباب یا اولویت و یا رجحان آوردن معمول کودکان به مسجد داده‌اند. بنابراین باید دید آیا شارع، مؤمنان را از آوردن کودکان به مسجد نهی کرده یا ورود آنها را همانند دیگران می‌داند؟ از آنجایی که عدم تحلیل و پاسخ صحیح به این‌گونه سؤالات موجب معضلاتی در امر تربیت کودکان در مسجد می‌گردد، به‌طوری که هر از گاهی از آن به عنوان مستمسکی برای عدم حضور کودکان در مسجد استفاده می‌شود، نویسنده با مطالعه در منابع روایی و بررسی دیدگاه‌ها و ادله فقهای عظام و سیره عملی حضرات معصومان(علیهم السلام) با روش توصیفی تحلیلی و با بهره‌گیری از ابزار کتابخانه‌ای به تبیین ابهامات موجود پرداخته است. از قرائن و شواهد، می‌توان نتیجه گرفت که مراد روایات وارده، تنها کودکان غیرممیزی است که در مسجد قابل اعتماد نیستند. در گزارشات تاریخی مرتبط با این موضوع از سیره نیز هیچ گزارش و نشانه‌ای بر کراهت آوردن کودکان به مسجد به چشم نمی‌خورد؛ بلکه دقیقا گزارشاتی وجود دارد که دقیقاً مخالف آن است. لذا وجه جمعی میان این دسته از گزارشات با روایات ناهیه که ضعیف السندند، باقی نمی‌ماند. پس حکم به استحباب یا اباحه آوردن کودکان به مسجد بر کراهت ترجیح دارد.

کلیدواژه‌ها

• مسجد
• حضور کودک
• فقه اسلامی
• فقها
• تربیت

موضوعات

• احکام شرعی تربیت

عنوان مقاله [English]

Examining the educational role of children in the mosque from the perspective of Imami jurisprudence

نویسندگان [English]

• yaser takfallah ¹
• saeid karami ²

¹ Department of Jurisprudence and Fundamentals of Islamic Law, Faculty of Theology, Allameh Tabatabai University, Tehran, Iran.

² Ph.D. student in Islamic Studies, Islamic Revolution, Allameh Tabatabai University (RA), Tehran, Iran

چکیده [English]

As the most important religious base of Muslims, the mosque is considered a valuable place for the spiritual growth of all sections of the society. However, a significant number of jurists, based on traditions, have given a fatwa against the presence of children in the mosque; But on the other hand, some other jurists have considered this disgust for children with special conditions. Some have also given preference or priority to bringing children to the mosque. Therefore, it should be seen whether the Shariah forbids the believers from bringing children to the mosque, or whether they consider their entry as the same as others? Since the lack of analysis and correct answers to such questions causes problems in raising children in the mosque, so that from time to time it is used as an excuse for the absence of children in the mosque, the author Studying the narrative sources and examining the views and arguments of the great jurists and the practical life of the Holy Prophets (peace be upon them) has explained the existing ambiguities with a descriptive analytical method and using library tools. From the evidences, it can be concluded that the meaning of the hadiths is only non-audit children who cannot be trusted in the mosque. In the historical reports related to this issue, there is no report or indication of the abhorrence of bringing children to the mosque. . Therefore, there is no commonality between this group of reports and Nahiyyah narrations, which are weak.

کلیدواژه‌ها [English]

• Mosque
• presence of children
• Islamic jurisprudence
• jurists
• education