نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
دانشجو/ جامعه المصطفی
چکیده
از مقاطع مهم نظام آموزشی هر کشور، مقطع آموزش عالی است که وظیفه آن، تربیت نیروی متخصص در زمینه‌های مختلف، اقتصادی، مدیریتی و... می‌باشد. برنامه‌های درسی آموزش عالی (محتوای علومی که تدریس می‌شود) نقش کلیدی در به ثمررسیدن اهداف آن دارد. در این تحقیق، سعی بر این است که بایسته‌های محتوای آموزش عالی از منظر فقه اسلامی مورد بررسی قرار گیرد؛ یعنی پرسش اصلی این است که از نظر فقه، پرداختن به چه دانش‌هایی و با چه محتوایی اولویت دارد. روشی که تحقیق حاضر از آن بهره می‌برد، روش توصیفی _ تحلیلی _ اجتهادی می‌باشد. نتایج تحقیق، حاکی از آن است که بر اساس قاعده تعاون بر «برّ»، پرداختن به دانش‌هایی که یادگیری آنها مصداق نیکی و یا مقدمه‌ساز خیررسانی به افراد و جامعه باشد، در آموزش عالی رجحان دارد. با توجه به قاعده حفظ نظام تعلیم علومی که برای حفظ نظام و خدمت به جامعه مسلمین مفید هستند، از نظر شارع مطلوبیت (وجوب یا استحباب) دارد. همچنین علوم مبتنی بر میزان منفعت حاصل از آنها (اعم از اخروی و دنیوی) قابل تقسیم هستند و مطابق با قاعده الاهم فالاهم رجحان دارد که در تدوین محتوای درسی آموزش عالی، علوم بر اساس درجه نافع بودن اولویت‌بندی شوند. با توجه به ترتیب اهمیت، لازم است علوم دینی در رتبه اول و علوم نافع دنیوی در رتبه بعدی مورد حمایت و اهتمام مدیران مراکز آموزش عالی قرار گیرد.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Higher Education Curriculum from the Perspective of Jurisprudential Rules
نویسنده [English]
- Mohsen Davood Abadi Farahani
Student / Mustafa Society
چکیده [English]
One of the important segments of the educational system of any country is the higher education, the task of which is to train specialized personnel in various economic, managerial and administrative fields. Higher education curricula (i.e. the scientific content being taught) play a key role in achieving its goals. In this research, an attempt is made to examine the content requirements of higher education from the perspective of Islamic jurisprudence. That is, the main question is what knowledge and content is a priority and should be given preference in terms of jurisprudence. The method used by the present study is inferential and descriptive-analytical. The results of the research indicate that according to the rule of cooperation to do good deeds (birr), it is preferable in higher education to deal with knowledge whose learning is an example of a good deed or a prelude to benefiting individuals and society. Considering the maxim of preserving the system of education, teaching sciences that are instrumental in maintaining the system and serving the Muslim community is desirable (obligatory or recommended) according to Shari'a. Also, sciences can be divided based on the amount of the material and spiritual benefits derived from them; they are preferred on a priority basis depending on the degree of benefits they yield. Given their importance, it is necessary that preference be given to religious sciences over worldly sciences in the sense that the first should be supported and given more importance than the second.
کلیدواژه‌ها [English]
- jurisprudential rules
- curriculum
- educational content
- higher education
- educational jurisprudence
قرآن کریم.
نهج‌البلاغه.
- طریحی، فخرالدین بن محمد، مجمع البحرین و مطلع النیرین، تهران، مرتضوی، 1375ش.
- اعرافی، علیرضا، فقه تربیتی، ج1، قم، مؤسسه اشراق و عرفان، 1393.
- __________ ، فقه تربیتی، ج4، قم، مؤسسه اشراق و عرفان، 1395.
- __________، قواعد فقهی، قم، مؤسسه اشراق و عرفان، 1395.
- __________، مکاسب محرمه، ج4، قم، مؤسسه اشراق و عرفان، 1396.
- ابن اثیر، مبارک بن محمد، النهایه، قم، اسماعیلیان، 1367.
- ابن فارس، احمد، معجم مقاییس اللغة، عبدالسلام محمد هارون، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، 1404ق.
- ابن‌منظور، لسان‌العرب، بیروت، دارالفکر، چاپ سوم، 1414.
- اسدی و غلامی، «سنتزپژوهی بر الگوی تدریس اثربخش در آموزش عالی»، 1394.
- انصاری، مرتضی، المکاسب المحرمه و البیع و الخیارات (چاپ قدیم)، قم، منشورات دارالذخائر، 1411.
- آمدی، عبدالواحد بن تمیمی، غررالحکم و دررالکلم، شرح محمد خوانساری، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، 1373.
- بحرالعلوم، السید محمد، بلغة الفقیه، تهران، مکتبة الصادق؟ع؟، 1403ق.
- جمالزاده، ناصر، باباخانی، مجتبی، «کاربرد قاعده حفظ نظام در اندیشه فقهی سیاسی امام خمینی؟ره؟»، دوفصلنامه علمی _ پژوهشی دانش سیاسی، شماره اول، بهار و تابستان1396.
- حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، قم، مؤسسه آل البیت، 1409ق.
- حرانی، محمد بن شعبه، تحف العقول، 1363.
- حکیم، سیدمحسن طباطبائی، مستمسک العروةالوثقی، قم، مؤسسه دار التفسیر، چاپ اول، 1416.
- خمینی، سیدروح الله‌الموسوی، ولایت فقیه، تهران، مؤسسه تنظیم و نظر آثار امام خمینی؟ره؟، 1423.
- __________ ، تحریرالوسیله، قم، دارالعلم، [بی‌تا].
- خویی، سید ابو القاسم موسوی، مبانی العروة الوثقی، قم، منشورات مدرسة دار العلم، 1409.
- داودآبادی، محسن و بهرامی، حسین، «بایسته‌های حکومت اسلامی در سیاستگذاری تعلیم و تعلم»، نشریه علوم تربیتی از دیدگاه اسلام، دانشگاه امام صادق؟ع؟، دوره 8، شماره 14 بهار و تابستان 1399.
- داودآبادی، محسن، «تحلیلی بر قاعده فقهی اعانه علی البر و موارد کاربرد آن در عرصه حکومت»، نشریه پژوهش نامه میان رشته‌ای فقهی دانشگاه امام صادق؟ع؟، دوره 2، شماره 3 پاییز و زمستان 1392.
- دهقان، عبدالمجید، و مهرام، بهروز، و کرمی، مرتضی، «ارزشیابی برنامه درسی دانشگاه فرهنگیان از حیث تربیت معلم پژوهشگر» (مورد: پردیس‌های شهید بهشتی و شهید هاشمی نژاد) نشریه مطالعات برنامه درسی آموزش عالی.
- الدیلمی، الشیخ ابی یعلی، المراسم العلویة فی النبویة، قم، الحرمین، 1404ق.
- ربیعی، علی و نظریان، زهرا، عوامل مؤثر در سیاستگذاری آموزش عالی با رویکرد اصل44، 1390.
- ری شهری محمد محمدی، میزان الحکمة، تهران، درالحدیث، 1384ش.
- سید آبادی ملوک، «بررسی نسبت تولی‌گری و تصدی‌گری دولت در حوزه آموزش عالی؛ چالش‌ها و راهبردها»، مجموعه مقالات نسبت دولت و فرهنگ، تهران، مجمع تشخیص مصلحت نظام، مرکز تحقیقات استراتژیک، 1391.
- شریعتی، روح‌الله، قواعد فقه سیاسی، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، 1378.
- صدری نوش‌آبادی، سید صدرالدین، تیمور مرجانی، ابراهیم حاجیانی، «طراحی نظام دیدبانی آموزش عالی با رویکرد کارآفرینانه»، مدیریت فرهنگ سازمانی سال شانزدهم زمستان 1397 شماره 4 (پیاپی 50) 805 _ 825.
- طرقی، مجید، «تعلیم تعلم محتوای ضاله از منظر فقهی»، مطالعات فقه تربیتی، سال سوم، بهار و تابستان 95، 135 _ 162.
- طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، المبسوط فی فقه الامیه، تهران، المکتبه المرتضویه، چاپ سوم، 1387.
- عبدالعارف شجاعی، محبوبه عارفی، کورش فتحی واجارگاه، غلامرضا شمس مورکانی، طراحی الگوی شایستگی‌های برنامه درسی کارآفرین‌محور در رشته علوم تربیتی، دوره 11، شماره 1، بهار 1398.
- فراهیدی، خلیل‌بن‌احمد، ترتیب کتاب‌العین، قم، اسوه، 1414.
- فیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر، قم، مؤسسة دار الهجرة، 1414ق.
- قورچیان، نادرعلی، طراحی و مهندسی برنامه درسی در هزاره سوم، تهران، نشر فراشناختی اندیشه، 1384.
- کلینی محمد بن یعقوب، الکافی، قم، الاسلامیه، 1390.
- کوئن، بروس، مبانی جامعه‌شناسی، ترجمه دکتر توسلی و دکتر فاضل، تهران، سمت، 1385.
- لرگانی، سیده مریم حسینی و محمد مجتبی‌زاده، طراحی و اعتباریابی الگوی برنامه درسی برای نظام آموزش عالی ایران، 1397.
- مازندرانی، مولی صالح، شرح الکافی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، 1390.
- مصباح‌الهدی باقری، جواد دل‌پسند، طراحی و تدوین الگوی برنامه‌ریزی استراتژیک در دانشگاه‌های مأموریت‌محور مورد مطالعه: حوزه آموزش دانشگاه امام صادق؟ع؟ نشریه اندیشه مدیریت.
- مطهری، مرتضی، اسلام و مقتضیات زمان، تهران، صدرا، 1380.
- ملکی، حسن، برنامه‌ریزی درسی (راهنمای عمل)، مشهد، پیام اندیشه، 1384.
- موسوی بجنوردی، سید حسن، القواعد الفقهیه، قم، نشر الهادی، 1419.
- مولودی، حسین، علیرضا اعرافی؛ مجید طرقی، «بررسی قاعده فقهی علم نافع در تعلیم و تعلم»، دوفصلنامه علمی پژوهشی مطالعات فقه تربیتی دوره 97 شماره 10، 1397.
- میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن، رسائل، قم، دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، 1428ق.
- نائینی، محمد حسین، تنبیه الامه و تنزیه المله، قم، دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه، 1424.
- نراقی، احمد بن محمدمهدی، مستند الشیعة فی احکام الشریعة، قم، مؤسسه آل البیت، 1415ق.
- وحید بهبهانی، محمدباقر، الحاشیة علی مجمع الفائدة و البرهان، قم، مؤسسه علامه وحید بهبهانی، چاپ اول، 1417.
- هاشمی، سید احمد، برنامه‌ریزی درسی اصول و کاربرد لامرد: دانشگاه آزاد اسلامی، واحد لامرد، 1391.
- هاشمی شاهرودی، محمود، «روش استدلال در علم فقه»، فصلنامه فقه اهل‌بیت، ش79، 1393.
- یارمحمدیان، محمدحسین، اصول برنامه‌ریزی درسی...، تهران، چاپ و انتشارات یادواره کتاب، 1377.
)