نویسنده
چکیده
ایدۀ «فقه تربیتی» به مثابۀ شاخه‌ای از تربیت اسلامی، چندی است که در محافل علمی مطرح می‌شود. رویکرد فقهی به تربیت بر آن است تا احکام رفتارهای آموزشی و پرورشی مربیان و متربیان را از ادلۀ قرآنی، روایی و عقلی استنباط نماید و نظامی از تجویزات تربیتی را مبتنی بر فقه اسلامی سامان دهد. پژوهش حاضر درصدد است چرایی و ضرورت تأسیس فقه تربیتی را به آزمون بگذارد و از منظر فلسفۀ تربیت و نیز فلسفۀ فقه، این ایده را مورد مداقه قرار دهد. به همین منظور، نه استدلال با تنوع فراوان (اعم از استدلال برون‌دینی و درون‌دینی و اعم از استدلال از سنخ فلسفۀ تربیت و فلسفۀ فقه و نیز اعم از استدلال قیاسی - برهان انّی و برهان لمّی - و یا تمثیلی و نیز اعم از استدلال برای امکان عقلی فقه تربیتی و یا امکان وقوعی آن) ارائه شده و میزان دلالت این استدلال‌ها سنجیده شده است.
کلیدواژه‌ها
)