مطالعات فقه تربیتی

نویسندگان

چکیده

جهاد فرهنگی در جامعۀ اسلامی از خانواده آغاز می‌شود. والدین به عنوان اولین مربیان هر انسانی نقش بسزایی در ایجاد امنیت روانی و ساختن جامعۀ سالم دارند. یکی از مهم‌ترین جهات تهاجم فرهنگی غرب متزلزل کردن کانون خانواده و در نتیجه تربیت انسان‌های بدون عاطفه و خودمحور است. از این‌رو، شناخت روش‌های صحیح تربیت عاطفی فرزندان و به کار بستن آن‌ها در خانواده تأثیر مستقیم در خنثی‌سازی تهاجم فرهنگی غرب دارد. اگرچه تلاش‌های مکتوبی با رویکرد توصیفی در بیان تربیت عاطفی وجود دارد، توجه به بایدها و نبایدهای تجویزی فقهی در تربیت عاطفی مغفول مانده است. در این مقاله سعی شده است با استفاده از قواعد عمومی تربیت و همچنین اصول و روش‌های تربیتی مصرح در متون دینی، الزامات تربیت عاطفی فرزندان با به کار بردن روش اجتهادی، اصطیاد گردد.
بر اساس این پژوهش، از جمله اقدامات ایجابی که بر عهدۀ والدین قرار داده شده است، محبت کردن به فرزندان، اکرام آنان به ویژه دختران و رحم بر فرزندان است. در مقابل، والدین باید از تبعیض بدون دلیل بین فرزندان، قهر و آزار دادن روحی و جسمی آنان خودداری نمایند.

کلیدواژه‌ها