نویسنده
چکیده
به برکت فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات، امکان گفت‌وگوی ادیان، فرهنگ‌ها و ملیت‌ها بیشتر فراهم شده و توافقات بینالمللی و اجماعات جهانی بر مسائل گوناگون؛ به ویژه مسائل تربیتی، رشد فزاینده‌ای یافته است. نوشتار حاضر بر اساس روش استنادی و تحلیلی در صدد است تا مواجهه فقه تربیتی را در این وضیعت بررسی نماید و به شکل ویژه، میزان حجیت شرعی سیره عقلای مستحدَث در تعلیم و تربیت و نیز توافقات و بناهای تربیتی عقلای عصر حاضر را واکاوی نماید. برای این منظور در ابتدا، دیدگاه‌های موجود در اصول فقه شیعه صورت‌بندی شد و در ادامه با برگزیدن یک نظریه، به تبیین روی‌آورد فقه تربیتی در وضعیت جهانی‌شدن و مواجهه با بناهای تربیتی عقلای عصر حاضر و توافقات و کنوانسیون‌های بینالمللی مربوط به کودکان و نیز مسائل تعلیم و تربیت، پرداخته است و «روش‌شناسی فقه تربیتی» در این زمینه را تبیین نموده است.
کلیدواژه‌ها
)