مطالعات فقه تربیتی

نویسندگان

چکیده

مسأله‌ کمک به دیگران جهت نیکی و تقواپیشگی، ذیل عنوان «اعانه‌» یا زمینه‌سازی بر «بِرّ» و «تقوا» قرار می‌گیرد و در مقابل قاعده‌ مصطلح «اعانه بر اثم» است. در مقاله حاضر بررسی ادله شرعی وظیفه مکلفان در خصوص یاری‌رسانی به دیگران جهت تسهیل اطاعت و فرمانبرداری آنها از دستور شرع، مد نظر است. تحلیل این موضوع، متضمن تأکید بر مسئولیت فرافردی افراد -در قبال شایستگی و تقوای دیگران، علاوه بر مطلوبیت تقواپیشگی ذاتی خود شخص- در جامعه دینی است. یکی از جهات مهم در بررسی موضوع تلاش برای استفاده از شیوه استنباط فقهی و در نتیجه بیان مسئولیت و تکلیف افراد در قبال التزام دیگران به شرع است. بر این اساس هر مسلمان علاوه بر تکالیف شخصی، نمی‌تواند درباره زمینه‌سازی برای رفتار شایسته و تقواپیشگی دیگران -که خیر و صلاح جامعه در آن است- بی‌تفاوت باشد

کلیدواژه‌ها