سید عنایت الله کاظمی
چکیده
چکیدهارشاد جاهل، شامل مجموعه اقداماتی مانند، تعلیم، اعلام و تذکر دادن می‌شود؛ زیرا گاهی متربی نمی‌داند و دانستن او هم با اعلام، محقق می‌شود و او از حکم‌الله باخبر می‌شود؛ گاهی متربی نمی‌داند اما ...
بیشتر
چکیدهارشاد جاهل، شامل مجموعه اقداماتی مانند، تعلیم، اعلام و تذکر دادن می‌شود؛ زیرا گاهی متربی نمی‌داند و دانستن او هم با اعلام، محقق می‌شود و او از حکم‌الله باخبر می‌شود؛ گاهی متربی نمی‌داند اما با صرف اعلام، دانستن محقق نمیشود بلکه وی به تعلیم نیاز دارد؛ گاهی متربی حکم و موضوع را میداند اما در حال حاضر، غافل است که با تذکر و تنبه، متوجه می‌شود. ارشاد جاهل بهعنوان یک اقدام تربیتی در مواردی واجب و در مواردی نیز مستحب است اما وجوب آن، مشروط به احتمال تأثیر و عدم ضرر معتنابه به مرشد و مربی است. این نوشتار با روش استنباطی و تحلیلی دیدگاه فقه را در این مسئله موردپژوهش موردبررسی قرار میدهد. بهاجمال و در بیان مهمترین نتایج تحقیق پیش رو باید گفت از دیدگاه فقها ارشاد جاهل نسبت بهحکم با قیودی مانند «دارا بودن شرایط عام تکلیف، الزامی بودن حکم، مورد ابتلا بودن حکم برای جاهل» واجب است اما در ارشاد به موضوع، بین فقها اختلافنظر وجود دارد. برخی قائل به وجوب ارشاد جاهل هستند (علامه حلی،1401: 48) و برخی به عدم وجوب ارشاد قائلاند (عاملی، 1418: 2/579) اما بهطورکلی ارشاد جاهل، در محدوده احکام غیر الزامی یا احکامی که مورد ابتلا نیست، رجحان دارد.
